เกจเป็นเครื่องมือวัดที่มีหลากหลายประเภทซึ่งแต่ละประเภทต่างก็มีวิธีการใช้งานที่แตกต่างกัน คู่มือฉบับนี้จึงขอนำตัวอย่างการใช้งานเครื่องมือในสถานการณ์ต่าง ๆ พร้อมภาพประกอบมานำเสนอให้ได้รู้จักกัน อนึ่ง เนื้อหาในคู่มือฉบับนี้เป็นการหยิบยกเพียงตัวอย่างการใช้งานเกจบางประเภทเท่านั้น ไม่ได้ครอบคลุมถึงเกจทุกชนิด

เกจ เป็นเครื่องมือวัดที่เหมือนไม้บรรทัด จัดเป็นเครื่องมือวัดที่มีความแม่นยำมากที่สุดและรวดเร็วที่สุดในการตรวจสอบ

โครงสร้างของเหล็กกล้าที่อุณหภูมิห้องนั้นเรียกว่าเฟอร์ไรต์ (Ferrite) เมื่อให้ความร้อนเฟอร์ไรต์จะเปลี่ยนสภาพเป็น*ออสทิไนต์ จากนั้นจึงเปลี่ยนสภาพเป็น*มาร์เทนไซต์ เมื่อทำให้เย็นตัวลง กระบวนการเหล่านี้คือการอบชุบแข็ง โดยอุณหภูมิที่ใช้ในการอบชุบแข็งของเหล็กกล้า SK SKS จะอยู่ที่ประมาณ 800⁰C ใขณะที่เหล็กกล้า SKD จะอยู่ที่ 1,000-1,050 ⁰C และเหล็กกล้า SKH จะอยู่ที่ 1,200 ⁰C ขึ้นไป

เหล็กที่ผ่านกระบวนการอบชุบแข็งแล้วจะถูกนำไปทำให้เย็นตัวลงต่ำกว่า 0ºC เพื่อเสริมประสิทธิภาพในการสลายตัวของออสทิไนต์ โดยทัวไปแล้วจะใช้น้ำแข็งแห้ง (-78ºC) อย่างไรก็ตาม หากใช้ไนโตรเจนเหลว (-196ºC) เป็นสารทำความเย็นยิ่งยวดในการบำบัด (Cryogenics) จะช่วยให้ผลลัพธ์ในการย่อยสลายองค์ประกอบดังกล่าวดียิ้งขึ้น

โครงสร้างของมาร์เทนไซต์ทั้งหมดจะไม่เปลี่ยนสภาพอย่างครบถ้วนจากการเย็นตัวลงกลับสู่อุณหภูมิปกติเนื่องจากยังมีมีออสทิไนต์ที่ยังคงตกอยู่บางส่วนปะปนเข้าไปในระหว่างกระบวนการอบชุบแข็ง หากมีออสทิไนต์หลงเหลืออยู่เป็นจำนวนมากจะทำให้ได้ความแข็งไม่เพียงพอ ส่งผลให้เกิดการเปลี่ยนแปลงขนาดหลังจากอบด้วยความร้อน

ในการป้องกันการเสื่อมสภาพจากการใช้งานจำเป็นต้องมีการอบคืนตัวด้วยอุณหภูมิเฉลี่ย ช่วงอุณหภูมิเฉลี่ย (ประมาณ 500ºC) เป็นช่วงอุณหภูมิที่เหมาะสมที่สุดในการสลายออสทิไนต์ตกค้าง หลังจากอบคืนรูปด้วยอุณหภูิที่เหมาะสมนี้แล้วออสทิไนต์ที่ยังคงตกค้างอยู่จะอยู่ในสถานะที่ถูกกระตุ้น ซึ่งเป็นสภาวะที่มีแนวโน้มว่าจะถูกย่อยสลาย และ เกิดการเสื่อมอายุไป ซึ่งวิธีการแก้ปัญหาด้วยการทำให้ออสทิไนต์ที่เหลืออยู่นั้นคงตัวนั้นเป็นสิ่งที่ต้องทำต่อไปภายหลังจากที่ทำการบำบัดให้เกิดความคงตัวต่อไปอีกครั้งที่อุณหภูมิเฉลี่ยอื่นๆ ที่ 250-450 ºC

เหล็กกล้า

เหล็กกล้า SKS มาตรฐาน JIS หรือวัสดุอื่น ๆ ที่มีคุณสมบัติทางกลเทียบเท่า หรือ เหนือกว่า SKS ที่ได้ผ่านกระบวนการทางความร้อนเพื่อปรับความคงตัวแล้ว

เซรามิก

องค์ประกอบพื้นฐานของเซรามิกคือออกไซด์เมทัลลิที่ผ่านการอบด้วยอุณหภูมิสูงจนเกิดการบีบอัดแน่นแบบเผาผนึก (Sintering) เซอร์โคเนีย

• (Zirconia) เป็นเซรามิกที่มีความเหนียวและแข็งมากที่สุด อะลูมินา
• (Alumina) เป็นวัสดุที่มีการใช้กันอย่างกว้างขวางที่สุดในงานเซรามิก เนื่องจากมีคุณสมบัติยอดเยี่ยมทั้งในด้านความแข็งแกร่งเชิงกล ความเป็นฉนวนไฟฟ้า การลดทอนความถี่ การนำความร้อน การทนความร้อน การต้านทานการเสียดสี และทนสนิมำ

ซีเมนต์ คาร์ไบด์

โลหะผสมที่เกิดจากการนำวัสดุเมทัลลิคมาเชื่อมพันธะกันผ่านการเผาผนึก

• ความแข็งสูง (ประมาณ 1200 HV)
• ค่า Young’s modulus (ค่าความแข็ง) เป็นสามเท่าของเหล็กกล้า
• ความถ่วงจำเพาะสูงกว่าเหล็กกล้าสองเท่า

เหล็กกล้าสแตนเลส

วัสดุประเภทนี้ประกอบด้วยโครเมียมและการผสานกันของออกซิเจนภายในอากาศโดยขึ้นรูปเป็นเป็นชั้นฟิล์มบาง ๆ บนพื้นผิวซึ่งช่วยป้องกันสนิม จึงไม่จำเป็นต้องนำไปชุบผิวหรือเคลือบสารกันสนิมใด ๆ